Doorgaan naar hoofdcontent

Op de Pedalen 2019

Mij bekruipt wel eens het gevoel dat het een nieuw modeverschijnsel is; sponsoracties. Het voelt dan ook wat ongemakkelijk om er aandacht voor te vragen. Maar sponsoracties hebben ook mooie en waardevolle kanten en die hebben mij ertoe gebracht om mij in te schrijven voor Op de Pedalen 2019.

Op 14 juli 2017, na een zwangerschap van 28 weken, werd David levenloos geboren. De weken ervoor waren dubbel. Sinds de 20ste week wisten wij dat David niet gezond was en vanaf dat moment leefden we in onzekerheid, moesten we lastige keuzes maken en ons voorbereiden op een vroeg afscheid. Tegelijk voelden wij ons dankbaar voor het ontvangen van nieuw leven en de verantwoordelijkheid dat ons daarover was toevertrouwd. Wij genoten van ieder levensteken.

Per jaar worden ruim 800 kinderen na een zwangerschapsduur van minimaal 22 weken levenloos geboren. Daarnaast overleden in 2016 600 kinderen in het eerste levensjaar.
(cijfers CBS).

In de 4 dagen tussen geboorte en begrafenis was David bij ons thuis. Het voelde onnatuurlijk om zo kort na de geboorte al weer afscheid te moeten nemen. Ik heb dan ook veel foto’s gemaakt om herinneringen vast te leggen. Maar hoewel ik een goede fotocamera heb, werden mijn foto’s lang niet zo mooi als de reportage die de fotograaf van Make a Memory voor en met ons maakte. Kundig en integer dacht zij mee over de compositie en het resultaat was haarscherp. Haar fotoreportage gaf troost en een blijvende herinnering.

Stichting Make a Memory fotografeert op verzoek van ouders en via bemiddeling van zorgprofessionals ernstig zieke, terminale en overleden kinderen in de leeftijd van 23 weken zwangerschap tot en met zeventien jaar. Make a Memory is dag en nacht bereikbaar en kan op heel korte termijn een professionele fotograaf sturen voor een fotoreportage in het ziekenhuis, thuis of ergens anders. Ouders ontvangen een boekje met afdrukken en een usb-stick met alle foto’s in hoge resolutie. Make a Memory doet dit voor ouders kosteloos.

Van 20 t/m 24 september 2019 organiseert Make a Memory de 10de editie van ‘Op de pedalen’, waarvoor ik mij heb ingeschreven. Dat wordt niet makkelijk; in de afgelopen jaren heb ik niet bepaald een sportief leven geleid. Daarnaast heb ik nog weinig ervaring met wielrennen; ik ben er pas in oktober 2018 mee begonnen. In minder dan een jaar mezelf klaarstomen voor de top, wordt een zaak van werken en wilskracht!

‘Op de pedalen’ is een sponsorfietstocht, met als doel om de uitdagende berg Mont Ventoux (bekend van onder andere de Tour de France) te beklimmen. Op de fiets naar de 1909 meter hoge top van de vermaarde ‘kale berg’; voor deelnemers een bijzondere, fysieke en misschien ook wel emotionele uitdaging. De beklimming vindt plaats vanuit het Bédoin. Het is de beroemdste klim: ruim 21 km. Als het hard waait is het ook de zwaarste klim, omdat je het langst in het 'maanlandschap' klimt. Het stijgingspercentage komt de eerste 5 km niet boven de 5.5%, maar de volgende 8 km ligt het gemiddelde op zo'n 9,5 - 10%. Nergens een mogelijkheid om te herstellen; het blijft klimmen. En vlak voor de top nog even 11%!

Mijn voorbereiding is al een tijdje aan de gang. Het aantal fietskilometers wordt gestaag opgebouwd. Daarnaast probeer ik kilo’s kwijt te raken, zodat ik die niet naar boven hoef te zeulen. Ook de eerste heuvelritten zijn gemaakt. In de zomervakantie hoop ik hieraan nog een flink aantal extra klimkilometers toe te voegen.

De gemiddelde klimtijd is ongeveer 2,5 uur. Maar omdat ik mijn niveau nu nog niet goed kan inschatten, wil ik mij ook nog niet wagen aan een concreet tijdsdoel. Voor nu is mijn voornaamste doel om boven te komen en het zou fijn zijn als ik er dan ook nog een beetje toonbaar uit zie voor de (groeps)foto…

Mijn drie voornaamste redenen om mee te doen:
1. Make a Memory steunen
Alle onkosten die Make a Memory maakt worden gedragen door sponsoren, donaties en schenkingen. Naar verwachting neemt de vraag in de komende jaren sterk toe. Om het werk te kunnen blijven bekostigen organiseert Make a Memory deze sponsortocht. Door mee te fietsen, wil ik iets voor de stichting terugdoen.

2. Vader-zoon relatie
Vanuit mijn christelijke levensovertuiging vertrouw ik erop dat David daar is, waar het beter is dan bij ons. Voor hem hoef ik de Mont Ventoux dus niet op. Maar ondanks dit vertrouwen frustreert het soms wel eens, dat ik maar zo kort en zo weinig voor hem kon betekenen. Door iets voor of met je kind te doen, maak je zichtbaar en voelbaar dat je van hem of haar houd. Met die gedachte wil ik graag de Mont Ventoux op fietsen: om mijn verbondenheid met David zichtbaar te maken en te bevestigen.

3. ‘Gedeelde smart…’
Onze tijd met David heeft mij geleerd hoe waardevol het kan zijn om over kwetsbaarheden open te zijn. Door David hebben wij veel mooie en waardevolle gesprekken gehad. Daarbij heeft het mij ook verbaasd hoeveel ervaringen van anderen er in die gesprekken loskwamen, waar ik eerder geen weet van had. Onze ervaring bleek één van de vele te zijn. Die verbondenheid vond ik ontzettend helpend. Ik hoop dat ‘Op de pedalen’ aanleiding geeft voor meer mooie en waardevolle gesprekken.

Deelnemers betalen zelf hun reis- en verblijfkosten. Daarnaast moeten zij minimaal € 1000,- p.p. aan sponsorgeld meebrengen. Het opgebrachte geld komt volledig ten goede aan het primaire werk van Make a Memory.

Misschien wilt u mij, en daarmee het werk van Make a Memory, een duwtje in de rug geven? Ik zou dat zeer waarderen! Dat kan via: http://www.opdepedalen.nl/sponsor-uw-deelnemer-sponsor-make-memory. Vergeet daarbij niet mijn naam in te vullen bij ‘Naam deelnemer’.

Ook kleine bijdragen zijn heel welkom: veel kleine donaties leveren niet alleen één aanzienlijk bedrag op, maar maken ook breed gedragen waardering en erkenning zichtbaar.

Als u via mij wilt doneren, kan dat ook. In dat geval kunt u uw gift niet zelf aftrekken van de belasting.


Meer weten en/of op de hoogte blijven? Kijk op:

Reacties

Populaire posts van deze blog

De blijde boodschap van de Paashaas (in een eierdop)

Als kind vond ik Pasen maar een ingewikkelde bedoening. Helemaal zeker weet ik het niet meer, maar de kans bestaat dat ik in gedachte meer bij de paashaas was, dan bij het Paasevangelie. Ieder jaar kreeg ik in aanloop naar Pasen een grote chocoladehaas van mijn vader, die ik moest bewaren tot het Pasen was. 

'We are the world'; een culturele avond met Goudse vluchtelingen

Op 25 januari was het zover; in een uitverkochte Garenspinnerij kregen de gelukkigen die een kaartje hadden weten te bemachtigen een geweldige avond voorgeschoteld met muziek, zang en dans uit Iran, Syrië, Eritrea en Birma.