Doorgaan naar hoofdcontent

In de veelheid van geluiden...

Het is weer zover; mijn hoortoestellen zijn aan vervanging toe. Iedere vijf jaar is het weer afzien met frustratie, hoofdpijn en tig ritjes naar de audicien om ze bij te laten stellen. 

Het vervangen van hoortoestellen is een avontuur op zich. Ieder merk heeft een eigen klankkleur en
eigenschappen en moet naar de wensen en omstandigheden van de gebruiker worden ingeregeld. In de meest geavanceerde categorie hebben toestellen soms wel 20 kanalen waarop de mate van versterking afzonderlijk kan worden bepaald. Daarbij kunnen zachte, gemiddelde en harde geluiden los van elkaar worden ingesteld. Dat betekent dus 60 schuifjes per toestel. Daarnaast maken verschillende merken, onder verschillende omstandigheden, verschillende ‘keuzes’ bij het filteren van geluiden – afhankelijk van de aard, omstandigheden en richting vanwaar het geluid komt. Vooral in het begin, wanneer de optimale instelling nog niet is gevonden, 
weet ik dus nauwelijks wat mij gebeurd; van het een op het andere moment klinken er volstrekt nieuwe geluiden die eerder werden weg gefilterd of overstemd. Andere geluiden klinken ineens buitenproportioneel hard of vallen juist weg. Een muisklik wordt een kanonslag, het simpele openschuiven van een gordijn klinkt onherkenbaar en het tikken van de klok is verdwenen.  

Deze ervaring doet mij denken aan de campagne voor aankomende de gemeenteraadsverkiezing op 21 maart. Die is volop aan de gang en kandidaten buitelen haast over elkaar heen met reacties, opvattingen en beloften. Partijen trekken de wijken in en verzinnen creatieve acties, om hun interesse in specifieke doelgroepen of thema’s te bewijzen. Campagne voeren anno 2018 draait om profileren, onderscheiden en vooral opvallen

Ik vind de overeenkomsten tussen nieuwe hoortoestellen en een verkiezingscampagne eigenlijk best treffend. Campagnegeluiden zijn echt niet allemaal prettig om aan te horen. Laat staan dat ze zich onderling in redelijkheid tot elkaar verhouden. Zeker, er klinken zuivere noten, maar er is ook ruis, vertekening van geluid, onverwacht geluid, overstemd geluid en oorverdovende stilte. Kortom: ik stel mij zo voor dat veel Gouwenaren in verkiezingstijd eenzelfde ervaring hebben als ik, met mijn nieuwe hoortoestellen.

Campagne voeren hoort bij verkiezingen. Ik vind dat niet erg en er zitten leuke kanten aan. Alles en iedereen staat weer even op scherp. Maar ik vind het wel steeds weer de kunst, om al dat campagnegeluid goed te 'verstaan' en in het juiste perspectief te krijgen. Voor hoortoestellen ga je daarvoor naar de audicien. Die vraagt kritisch door, doet testjes en helpt om het geluid zo adequaat mogelijk te filteren. Maar wie (of wat) helpt campagnegeluid te filteren en goed te verstaan? 

Van de week schoot er een lied door mijn hoofd dat bij ons in de kerk wel eens wordt gezongen: ‘In de veelheid van geluiden / in het stormen van de tijd / zoeken wij het zachte suizen / van het woord, dat ons verblijdt’. De typering zacht en suizen vind ik op voorhand al heel aangenaam klinken, omdat het mij uitdaagt om mij te richten op een laag die dieper ligt dan de waan van de dag, het menselijke gedoe en het voornaamst klinkende geluid. Want uit ervaring kan ik zeggen: de klanken die je het duidelijkst hoort, zijn echt niet altijd het meest functioneel!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Op de Pedalen 2019

Mij bekruipt wel eens het gevoel dat het een nieuw modeverschijnsel is; sponsoracties. Het voelt dan ook wat ongemakkelijk om er aandacht voor te vragen. Maar sponsoracties hebben ook mooie en waardevolle kanten en die hebben mij ertoe gebracht om mij in te schrijven voor Op de Pedalen 2019.

'Open je ogen!'

'Open Je Ogen!' voor mensenhandel, is een indrukwekkende fototentoonstelling van CoMensha, het landelijk Coördinatiecentrum Mensenhandel, dat deze maand in Gouda is te bewonderen.

De blijde boodschap van de Paashaas (in een eierdop)

Als kind vond ik Pasen maar een ingewikkelde bedoening. Helemaal zeker weet ik het niet meer, maar de kans bestaat dat ik in gedachte meer bij de paashaas was, dan bij het Paasevangelie. Ieder jaar kreeg ik in aanloop naar Pasen een grote chocoladehaas van mijn vader, die ik moest bewaren tot het Pasen was.