Doorgaan naar hoofdcontent

Veertigdagentijd

In verkiezingstijd proberen politieke partijen zichzelf zo goed mogelijk op de kaart te zetten en de kiezer te overtuigen. Om aansluiting te vinden, kiezen sommige partijen ervoor om te focussen op specifieke doelgroepen en bijbehorende belangen. Zo zijn er inmiddels partijen voor dierliefhebbers, 50-plussers en mensen die Nederland weer ‘terug' willen. Ook media en belangenverenigingen krijgen er steeds meer een handje van om partijen actief te koppelen aan specifieke doelgroepen. Kort nadat de CPB op 15 februari 2017 haar doorrekeningen van de verschillende partijprogramma’s had bekend gemaakt, verschenen er berichten als ‘ZZP’ers stemmen het beste…’ en ‘als je leaserijder bent, stem dan op…’.

Het is één van mijn grote en steeds weer terugkerende ergernissen tijdens verkiezingstijd; de platte handel in individuele en eenzijdige verleidingen, belangen en motieven. Politieke dwaling, die op termijn alleen maar kan lijden tot zwabberend beleid, teleurgestelde kiezers en wantrouwen. Liever kies ik positie vanuit een bescheiden maar diepe visie op leven, mens en maatschappij – in de volle breedte daarvan. Een fundament, dat de waan van de dag overstijgt en er zelfs bij tijd en wijle tegenin durft te gaan. Een stip aan de horizon dat verder reikt dan de komende vier regeringsjaren. 

Vorige week begon de veertigdagentijd. Het is de periode voor Pasen waarin Christenen wereldwijd stil staan bij het lijden van Jezus én bij het lijden van mensen in onze tijd, dichtbij en ver weg. Het is een tijd van bezinning, inkeer en voorbereiding op de toekomst. Het getal veertig heeft in de Bijbel belangrijke waarde: het volk Israël trok veertig jaar door de woestijn voordat zij in het beloofde land aankwam en Jezus was veertig dagen in de woestijn om te vasten en te bidden. Tegenwoordig vasten en bidden veel Christenen tijdens veertigdagentijd, om even afstand te nemen van de dagelijkse sleur en waan van de dag om na te denken over zichzelf en datgene wat ten diepste belangrijk is. Dat is allesbehalve een makkelijke weg, omdat het van je vraagt om (al is het maar voor even) afstand te nemen van verleidingen die het zicht vertroebelen en (ook) jezelf eens kritisch onder de loep te nemen.

Deze verkiezingen kunnen wel een beetje meer ‘veertigdagentijd’ gebruiken. Hoe anders zou onze toekomst eruit zien, met een beetje minder opportunisme en een beetje meer positief kritische (zelf)reflectie? Daar is wel moed voor nodig. Wie uitzoomt en de dingen in een ander of breder perspectief durft te bekijken, kan tot verrassende inzichten komen. En zomaar tot de ontdekking komen dat een ander belang net wat meer aandacht nodig heeft, dan hetgeen waar hij of zij zich tot op dat moment vooral druk over maakte…


Reacties

Populaire posts van deze blog

Op de Pedalen 2019

Mij bekruipt wel eens het gevoel dat het een nieuw modeverschijnsel is; sponsoracties. Het voelt dan ook wat ongemakkelijk om er aandacht voor te vragen. Maar sponsoracties hebben ook mooie en waardevolle kanten en die hebben mij ertoe gebracht om mij in te schrijven voor Op de Pedalen 2019.

De blijde boodschap van de Paashaas (in een eierdop)

Als kind vond ik Pasen maar een ingewikkelde bedoening. Helemaal zeker weet ik het niet meer, maar de kans bestaat dat ik in gedachte meer bij de paashaas was, dan bij het Paasevangelie. Ieder jaar kreeg ik in aanloop naar Pasen een grote chocoladehaas van mijn vader, die ik moest bewaren tot het Pasen was. 

'We are the world'; een culturele avond met Goudse vluchtelingen

Op 25 januari was het zover; in een uitverkochte Garenspinnerij kregen de gelukkigen die een kaartje hadden weten te bemachtigen een geweldige avond voorgeschoteld met muziek, zang en dans uit Iran, Syrië, Eritrea en Birma.